Psychoterapia ujawnia i rozwija pozytywne cechy Klienta

Mój model pracy psychoterapeutycznej, ” to podejście Ericksonowskie – nastawienie na wywoływanie zmiany przez uruchomienie zasobów tkwiących w człowieku, rozpoznanie jego ograniczeń i otworzenie dostępu do konstruktywnych aspektów nieświadomości, zorientowanie na przyszłość w celu twórczego przeorganizowania reakcji. Kieruję się zasadą, że każda jednostka jest niepowtarzalna i że o efektywności terapii decyduje dostosowanie strategii postępowania do specyfiki problemu. Milton H. Erickson fascynował wszechstronnością – był gotów pracować z każdą osobą i problemem. Jego talent polegał na umiejętności rozpoznania indywidualności pacjenta.

W myśl jego założeń zadaniem terapeuty jest wywołanie zmiany przez bezpośrednie lub pośrednie uruchamianie zasobów tkwiących w ludziach i relacjach między nimi. Skutecznym środkiem wywoływania zmian jest podkreślanie pozytywnych aspektów relacji i silnych stron Klienta, dokonywanie zmian małymi krokami, wydobycie, a później rozwinięcie właściwego dla danego człowieka stylu wrażliwości, rozpoznanie jego ograniczeń i otworzenie dostępu do konstruktywnych aspektów nieświadomości.

Zmiana uzyskiwana jest dzięki zaangażowaniu Klienta w działanie, niezależnie od zrozumienia i wglądu tak, by wykorzystując własne doświadczenie sformułował pozytywny cel, koncentrował się na rozwiązaniach i możliwościach, zwiększając tym samym własną wrażliwość, ekspresję i plastyczność. M.H. Erickson pracował z zastosowaniem “naturalistycznej” hipnozy, rozumianej jako szczególny rodzaj komunikacji i wywierania społecznego wpływu.
Terapeuta w tej terapii jest zorientowany na przyszłość, w kierunku twórczego przeorganizowania reakcji Klienta tak, by zoptymalizować rozwój i wzrost. Jest aktywny, odpowiedzialny za rozpoznanie i rozwijanie unikalności Klienta oraz za stworzenie warunków zmiany i motywowanie do niej. Służy do tego zarówno czynienie pozytywnych założeń co do istnienia pozytywnych stron, jak i spożytkowanie wszystkiego, co wnosi Klient, a również stosowanie humoru, paradoksu i wielu technik niedyrektywnych, jak choćby przypowieści i metafory”.

Tekst zaczerpnięty ze strony http://www.p-i-e.pl/psychoterapia/o-terapii/, na którą serdecznie zapraszam.